رویایمان محقق نشد، از کابوسمان وحشت کنیم! سکینه اکبری حسین عسگری: گمان نمی کردم که نامه سرگشاده بنده و دوستان گرامی آقایان اسماعیل آل احمد و
چند روزی است که از فرمانداری نظرآباد با بنده و دوستانم تماس گرفته شده تا با حضور در اداره اجتماعی فرمانداری، پیشنهادهای اجرایی خود را ارایه کنیم. اگر این جلسه عقب افتاده به علت مسافرت دوستان است که خارج از شهرستان به سر می برند. عجیب است که آقای محمد رضا حدادیان - مسئول اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان نظرآباد - همچنان سکوت اختیار کرده و درباره نامه مورد اشاره هیچ سخنی نگفته است!؟ آیا با سکوت و نادیده گرفتن، مشکل برطرف خواهد شد؟ پاسخ روشن است: خیر. در همین راستا خانم سکینه اکبری - خبرنگار وب سایت البرزنیوز - در تازه ترین گزارش مربوط به محوطه باستانی ازبکی، سیر توقف کاوش های باستان شناختی و تخریب های پس از آن را مورد دقت قرار داده است. مهم ترین فراز این گزارش، سکوت ناصواب اداره میراث فرهنگی شهرستان نظرآباد در برابر این «فاجعه فرهنگی» است. خانم اکبری در این باره می نویسد: «با وجود پیگیری های انجام شده از اداره میراث فرهنگی نظرآباد پاسخی در خصوص سرنوشت اشیای کشف شده از این محوطه و محل نگه داری آنها و همچنین وضعیت ادامه کاوش ها و جلب رضایت مالک خصوصی دریافت نکردیم. میراث فرهنگی نظرآباد ارایه هر پاسخی را مشروط به هماهنگی با سازمان میراث فرهنگی استان تهران می داند!» متن کامل گزارش خانم اکبری را در ادامه مطلب بخوانید: * * * * * * شناسایی قسمت هایی از آن به سال 1348 خورشیدی برمی گردد و سال 1352 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. کهن ترین خشت دست ساز بشر در فلات ایران، لوح گلی محاسباتی با ظرافت خاصش، نخستین پیکره سنگی متعلق به دوران مادها و 6000 قطعه و سفال و تکه سفال نخودی و خاکستری، پیکره حیوان و... همه و همه آثاری است که طی شش فصل حفاری با تلاش گروه کاوش به سرپرستی دکتر یوسف مجیدزاده در محوطه ازبکی کشف شده اند. ازبکی که 9000 سال تاریخ را در دل خود جای داده در یکی از روستاهای دهستان احمدآباد - بخش مرکزی شهرستان نظرآباد - 80 کیلومتری غرب شهر تهران قرار گرفته است. این محوطه یکصد هکتاری شامل 10 تپه، گنجینه شش هزار سال بقایای فرهنگی پیش از تاریخ است به علاوه تاریخی از دوران مادها. حفاری ها و کشف آثار در محوطه ازبکی از سال 77 شروع شد؛ چهار فصل کاوش صورت گرفت و بعد به علت بیماری سرپرست گروه کار کاوش یک سال متوقف شد. در این یک سال اختلافات بین مالک خصوصی زمین - که سند شش دانگ این محوطه را دارد - و سازمان میراث فرهنگی بالا گرفت؛ طوری که وقتی گروه کاوش بعد از یک سال برای ادامه حفاری برگشتند، مالک خصوصی این محوطه تاریخی که قبلا" به دلیل همکاری مستمر با مسئولان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری لوح تقدیر گرفته بود و تا یک سال قبل همکاری بسیاری با گروه کاوش داشت و حتی به گفته خودش هزینه هایی هم متحمل شده بود اجازه ورود به محوطه را به کاوشگران نداد و گفت برای ادامه حفاری و ورود به محوطه باید از روی نعش من رد شوید. با پادرمیانی و اصرار دکتر مجیدزاده مالک اجازه داد تایک ماه دیگر گروه به تحقیقات ادامه دهد. سرانجام این تیم موفق شد بخش پیش از تاریخ و بخش کوچکی از دوران مادی را کاوش کند ولی کاوش های پس از این می بایست توسط یک گروه مسلط بر دوره مادی انجام می شد. برای درک اهمیت کاوش قسمت های مربوط به دوران مادها خواندن حرف های دکتر مجیدزاده در مصاحبه با خبرگزاری میراث فرهنگی خالی از لطف نیست: «ما از دوره مادها در غرب ایران آثار زیادی داریم، این آثار در زیویه که یک دژ مادی است به خوبی دیده می شود ولی آثار ایرانی ها در غرب ایران زیر نفوذ بین النهرین بوده است اما ازبکی در مرکز ایران است و آثار آن صد در صد مادی و ایرانی محسوب می شود به همین دلیل حفاظت و کاوش در این تپه اهمیت زیادی دارد.» با وجود ارزش و اهمیتی که محوطه ازبکی دارد، این اثر تاریخی به سرعت و به دلیل عدم نظارت و کم لطفی سازمان میراث فرهنگ (تعلل در جلب رضایت مالک محوطه ازبکی) به سرعت در حال ویرانی و نابودی است. تبدیل این محوطه به یکی از مهم ترین سایت های تاریخی - پژوهشی خاورمیانه که در سال های اولیه شروع حفاری برای فرهنگ دوستان رؤیای قابل دسترسی بود امروز جای خود را به کابوس از بین رفتن این آثار تمدن کهن ایران زمین داده است. با وجود پیگیری های انجام شده از اداره میراث فرهنگی نظرآباد پاسخی در خصوص سرنوشت اشیای کشف شده از این محوطه و محل نگه داری آنها و همچنین وضعیت ادامه کاوش ها و جلب رضایت مالک خصوصی دریافت نکردیم. میراث فرهنگی نظرآباد ارایه هر پاسخی را مشروط به هماهنگی با سازمان میراث فرهنگی استان تهران می داند. (لازم به توضیح است تا قبل از شکل گیری استان البرز، ازبکی زیرنظر میراث فرهنگی استان تهران بود) با این تفاسیر این سوال مطرح است که: «چه سازمان و ارگانی وظیفه ساماندهی امور مربوط به آثار باستانی را دارد و تا کی قرار است نشانه های تمدن کهن سرزمینمان قربانی کشمکش های بخش دولتی و مالکان خصوصی شود در صورتی که حتی امکان این وجود دارد که با دادن امتیازاتی، از بخش خصوصی برای تامین اعتبارات لازم کمک گرفته شود؟»
ذکرالله زنجانی به آقای سید ابراهیم کساییان - فرماندار شهرستان نظرآباد - با موضوع «تخریب آگاهانه آثار باستانی محوطه ازبکی» بازتاب گسترده در فضای مجازی داشته باشد. وب سایت «البرز نیوز»، نخستین سایتی بود که با تاخیر یک ماهه، متن کامل آن نامه را پوشش داد؛ البته بدون ذکر نام نویسندگانش!؟ این در حالی است که از نظر ما، انعکاس دغدغه «فاجعه فرهنگی» رخ داده در محوطه 9000 ساله ازبکی، مهم تر و اساسی تر از نام تهیه کنندگان آن نامه است؛ اما از دیگر سو، خوانندگان آن خبر هم حق دارند بدانند که این «سه فعال فرهنگی» چه کسانی هستند و با چه اهدافی آن نامه را نوشته اند. به هرحال تاکنون حدود ده سایت و وبلاگ خبری آن نامه را پر اهمیت دیده و متن آن را منتشر کرده اند. جهت مطالعه نامه رجوع کنید به: http://128askari.parsiblog.com/1863818.htm
